İnsanların bütün bir birikimini, dişinden tırnağından artırarak biriktirdiği alın terini size yuva yapacağız diye alanlar sonrasında açgözlü bir şekilde yaptıkları yapıların; kolonlarından, demirlerinden, çimentosundan çalarak daha çok kâr elde etmek uğruna insan hayatı üzerine ciddi bir lades oynamadılar mı? Şimdi bunların terör saldırısını icra eden teröristten ya da bile isteye bir cana zarar veren caniden ne fakı var? Üstelik bunlar milletin parasını sana yuva yapacağız diye alıp, tüm sevdiklerine yuva adı altında mezar inşa ediyor. Terör sevicisini de cani birini de az çok hâl ve hareketinden, uzak durulması gereken tehlikeli biri olduğunu anlar ona göre gardımızı alabiliriz ama ya bunlara karşı nasıl temkinli olalım ki? Adamlar bizlere cennetten bir köşe vadederek yaklaşıyor sonuçta.
Vicdana sahip olan her bireyin şu an yüreği yangın yeri ve kimileri şimdi bu soruların sorulacağı zamanı mı? Diyerek beni eleştirebilir eleştirmesine de inanın bu da şu an umurumda değil! Hiç eleştirilmedik mi? Bir sürü eleştirdik varsın biraz daha eleştirelim ha bir eksik ha bir fazla topa tutulmuşum ne olur ki? Ama bu sözde müteahhitler ellerinde dolar dolu çantalar ile yeni hayatlara yelken açma gayretindeyken şimdi tam da bu soruların sorulması zamanı. Yoksa onlar yeni hayatlarında yeni kandıracak insan avlamaya başlayacak bile. İşte bu yüzden bu soruların tam da sırası.
Şimdi soruyorum size bu tiplere de bir katile nasıl ceza veriliyorsa aynı cezaya çarptırılması gerekmiyor mu? Amma da yaptın diyenler de çıkacaktır varsın çıksın. Bir insan işini dört dörtlük yapar sonra bir takım aksaklıklar çıkar ona diyecek lafım elbette yok. Lakin şu kadar ton demir kullanacak diyerek, gramla o demiri kullanıyorsun. Kaçırdığın o demirler kaç cana mal olduysa o kadar cezaya çarptırılmasın. İşte o zaman dünya liyakat sahibi insanlarla dolup taşar. Nereye kadar görmezden geleceğiz sorunlu sorunsuzları?
Tabi ki sadece bunla bitse iyi. O yapıyı sağlıklı denetlenemeyen her türlü izni gelişi güzel verenler de hak ettiği cezayı almalı. Suçun işlendiğini gördüğü halde o suça göz yuman hiçbir kimse cezasız kalmamalı ki yürekleri yangın yerine dönen insanlarımızın bir nebze dâhi olsa yüreklerine su serpilebilsin! Sevdiklerini kaybedenlerin acısına bir de sevdiğinin katili cezasız kaldı diyerek yakmayalım ne olur.
Gerçekten sesimi duyan var mı? Cümlesinden feryadımızı duyan var mı? Ya evrilmiş durumdayız. Her şeye ‘kader’ diyerek ört bas edilemez. Rabbim insana diğer canlılardan farklı olarak idrak kapasitesini süs için vermemiş değil mi? Yorulduk artık. Her deprem sonrası bizi deprem değil, güvensiz yapılar öldürüyor yaygarası koparıyoruz koparmasına da bu güvenliksiz yapıların da sonu bir türlü alınmıyor ve o yapıları dikenler ortalık toz dumana dönmüşken güllük gülistanlık hayatlarına dönüyorlarsa yazık çok yazık.
Acıya sebep olanların da acı üzerinden fırsatçılığa kalkışanların da artık lamı cimi yok en ağır cezalara çarptırılması gerekiyor. Kimin suçu varsa suçu mahiyetinde cezasına çarptırtılmalı ki kimse gelişi güzel insan hayatı üzerinden bahis oynayamasın!
Ayrıca şu an 3 maymunu oynama zamanı olmadığı gibi topluma nifak tohumu ekme zamanı da değil. Böylesi günlerde bile siyaset üstü düşünülmediğini görmek; insanlıktan bu kadar da nasibimizi alamamış dedirten cinsten. Evet dünya tam olarak böyle bir yer nasıl beş parmağın beşi bir değilse; insan kisvesiyle aramızda dolaşan her bireye de merhamet gibi duygular ne yazık ki yer etmemiş. Depremi iliklerine kadar yaşayanların kimisi sonuna kadar, depremzedelerin yaralarını sarmak için mücadele ederken kimisi de acıdan bile nemalanma telaşında. Geçen hafta yazımda belirttiğim gibi şu an vakit; insanlık sınavı!
Pamuk eller cebe değil, kalbe dokunmalı!
