Bir süredir köşe yazılarıma ara vermiştim.
Bir şeyler düzelsin kötüyü dillendirerek kötü çığırtkanlığı yapmak istemedim.
Lakin “Yazsan olmuyor, yazmasan olmaz. Kaleme tedbir koma, tek durmaz” noktasındayım.
Sık sık haberlerimizde Elazığ’daki her kesimin sesi olmaya özen gösterdik bunu da sürdürüyoruz.
Son zamanlarda kiralık ev arayanların karşılaştığı sıkıntılar ya bu kadarı da pes dedirtecek cinsten. Sanki ev sahiplerinin birçoğu; bir eli balda bir eli yağda dünyaya gelmişler gibi bir tavır takınmakta.
Sadece bu da olsa iyi diyecek seviyedeyiz.
Öyle fahiş fiyatlar havada uçuyor ki fiyatları duyar duymaz dudağınızın uçuklamaması mümkün değil!
Üstelik bu bir dönem sadece fatura giderlerini ödeyin kira dahi istemez dedikleri TOKİ konutlarını bir anda altın kaplama edasıyla kiraya koyanlara ya ne demeli? Dedim ya susamıyorum.
Yazmadan da geçemiyorum. Devlet hangi bir bireyi denetleyecek.
Üstelik bu bireylerin bir çoğu hem insan hem de Müslüman olduğu edası ile hareket etmiyor mu?
Peki o zaman insansanız vicdanınız yok mu? Müslümansanız da hak, hukuk ve adaletle muameleden kaçamayacağınızı bilmiyor musunuz bile isteye kul hakkına girdiğinizin farkında değil misiniz? Yoksa…
Vah ki ne vah ne kadar boşalttık kutsal kavramlarımızın içini.
Geçtiğimiz günlerde biri Elazığ’da ne var ne yok dediğinde memleketim ne yazık ki parçalı bulutlu oldu ve korkuyorum her geçen gün de iyice zıvanadan çıkıyor dedim.
Bu yorumu yaparken de keşke bu kadar sert bir eleştiride bulunmasaydım diye de içten içe kendime kızdım ama elimde değil.
Gerçekten acınası bir haldeyiz.
Çünkü yitirilip giden şey insanlık.
Oysaki Elazığ’a geçmişte memur şehri derlerdi kusura bakmayın ama bu fiyatlarla bir eve çifte memur maaşı girmeden Elazığ’da memurun barınması son derece güç.
Özellikle kiralık evler konusunda büyükşehirleri solda sıfır bıraktık.
Her gün bir garip kiralık ilanla karşılaşıyoruz. Pes ki ne pes! 3 yılda 3 büyük deprem yaşayan biz değil miydik? Yoksa bu kadar afaki kira belirleyenlerin hiç biri mi depremleri yaşamadı.
Diye düşünmeden edemiyorum.
Acılardan ders çıkarmayı bilmiyoruz anladık ama bunun neresi insanca neresi Müslümanca bir tutum? Demeden de edemiyorum.
Elbette beş parmağın beşi de bir değil ama kötülerin sayısı iyilerin üzerine çıkınca çok mu çok endişeleniyorum. İyiler neden kısık sesleri oluşturuyor?
İyiler de yok mu elbette var ve hala yeryüzü az da olsa yaşanabilir bir yerse onların sayesinde.
Gün içinde hangi sorunu konuşsak ucu empati yoksunluğa dayanıyor.
KDV’ler arttı marketlerdeki ürünler fiyat güncellenmesinden önce raflardan toplandı hani aynı gemideydik.
Geminin tek bir yeri bile su alsa o gemi batmaya mahkûmdur ve şimdi bizler insanlık sınavında batıyoruz.
Devletini kazıklayan, milletini kazıklayan ve bunu zekice lanse edenlerden geçilmiyor.
Harbi batsın sizin kurnazlık adı altında sunduğunuz zekânız!
Neyse ben bugün çok doluyum.
Nezaketimi elde bırakmadan insanca yaşayabileceğimiz güzel günlere coşkuyla merhaba demek duasıyla.
