Namusluysan Servetinden Korkma!
Bir insan servetinden ve mal varlığından neden korkar?
Bunun bilinmesinden ya da yaptığı bazı faaliyetlerin öğrenilmesinden neden rahatsız olur?
Legal yani resmi olan şeylerde bile servetini gizleme ihtiyacı duyan, perde arkasında asgari ücretli bir aile gibi yaşamayı tercih eden kişilerin mantalitesini anlamaya çalışıyorum.
İllegal yani gayri resmî elde edilen, vergisi kaçırılan veya gizlenen para, eşya, servet ve kazançları saklayanları anlarım.
Anlarım, çünkü gelir nizami değildir; adam kılıf bulmak zorundadır.
Gayri resmî kazanç elde eden birinin yaşamı nizami olsa da, asgari ücretli bir aile formatında görünmeye çalışmasına bir derece anlam verebilirim.
Ama asıl sorun şu:
Legal, yani resmî olarak kazandığı servetinin, malının, parasının bilinmesinden bir insan neden rahatsız olur?
Yardım yaparsın, paranı istediğin yerde istediğin gibi harcarsın…
Kimse sana karışamaz.
Varsa kazancında bir problem, bunun hesabını ben değil, devlet sorar.
Ama namusluysan, alın teriyle kazanıyorsan, servetinden irkilmemene, çekinmene, bilinmesinden rahatsız olmamana inanıyorum.
Fakir olabilirsin.
Ortamda bunu belli etmeyip çakallık yaparak kendini zengin gibi gösterebilirsin.
O senin kişisel tercihin, karakterindir.
Hatta ileri gidip kâğıt üzerinde bağış bile yapabilirsin.
Kime ne bundan?
Tam tersine teşekkür ederler sana.
Ama sen beyan ettiğinin bilinmesinden bile rahatsız oluyorsan sende veya servetinde bir sıkıntı var demektir.
Bu şehirde vergi rekortmenleri, ihracat şampiyonları, en fazla istihdam yaratan işletmeler açıklanırken listenin içinde “İsminin açıklanmasını istemedi” notuyla yer alan, sıralamasını bildiğimiz gizli kahramanlarımız var Gaziantep’te.
Neden açıklanmasını istemiyorsunuz?
Bu hadiseyi gerçekten çok merak ediyorum.
Bir de medya maymunları var…
İsmi cismi ortadayken, sen adam yerine koyup haber yaparsın; tepeden bakar sana.
Bağış yapar, yaptığın haberden bile korkar, telaş olur.
Merak edersin: Bu alim mi, zalim mi?
Hırsız mı, değil mi?
Neyi kaçırıyor, neyin bilinmesinden korkuyor?
“Allah’tan gizleyemediğini kul bilse ne olur?” dersin.
Sonra en kötüsü aklına gelir:
Kıblesi şaşmışlardandır.
Tâbi olduğu ilkesizlik ve ahlaksızlık içinde kariyer günlerinde konuşma yapıp kendini örnek göstermeye çalıştığını hatırlarsın.
Onun adına üzülürsün.
“Devlet yarına bırakır ama yanına bırakmaz” sözünü yeniden anımsarsın…
Namusuyla servet sahibi olanlara selam olsun.
Diğerlerine de şimdiden “Gelen hayırlı olsun”…
