Hübbü’l-Vatan Mine’l-Îmân
Şükür, akıl verecek yaştayım ama senden şüphem var.
Sende onu dinleyecek ve idrak edecek bir baş var mı, bilmiyorum…
Bulmuşsun kafana göre bir düzen, oynayıp duruyorsun. Biraz sıkışınca da kaçıyorsun.
“Oynamıyorum” diyorsun…
Bu yüzden, sendeki baştan şüpheliyim.
Âlime benziyorsun ama zalimsin.
Adam gibisin ama değilsin.
Menfaatin için yaşayan birisin desem; ilken, idealin, hedefin yok ki “haklısın” diyeyim…
İnanmak istesem yanılırım korkusu çok fazla seninle ilgili hadiselerde.
Seninle ne yapacağımı bilmiyorum.
Seni var eden koltuk gidince, gerçek yüzün görülünce ve çıplak olduğunu sen de kabul edince, seni bekleyen hakikatin ne olduğunu sanırım biliyorsundur.
Desem ki İ’lâ-yı Kelimetullah için çalışıyorsun, yalan olur.
“Kızıl Elma ülküsü için yollardasın” desem, buna sen bile inanmıyorsun.
“Elinde Kur’an, dilinde Turan var” desem… Yok, yok; bu da sana hiç uymuyor.
“Ümmetçisin” desem;
“Zülfikâr’sın”,
“Haydar-ı Kerrâr’sın” desem, olanlara saygısızlık etmiş olurum.
Ne Esedullah’sın, ne Şîr-i Yezdan’sın.
Ebu Turab da değilsin, Seyfullah hiç değilsin.
Ali Mürteza olmak sana uymaz.
Mücteba değilsin; Sadık, Sıddık hiç değilsin.
Emîrü’l-Mü’minîn zaten olamazsın.
İmam-ı Azam desen uymuyor, Bâbü’l-İlm sende yok.
Zinnûreyn olanlara ise kurban ol…
Gavs-ı Âzamlık da yok özünde.
Kutbü’l-Aktâb değilsin, Pîr-i Mugân da olamadın.
Şah-ı Merdan, yani yiğitlerin şahı da değilsin.
Şaşırdım kaldım…
O zaman sen nesin?
Paran var senin…
Evet, paran var. Zenginsin.
Bu yüzden değer veriyor millet sana.
Olmayan bütün vasıflarını paran satın alıyor.
İsrail ve ABD gibi…
Şeref ve haysiyet hariç tabii.
Netanyahu ve şürekâsında olmayan haysiyet gibi.
Onun da kıymeti kalmadı ya, neyse…
Suriye’de ne olacak diye beklerken; öldürülen ABD askerleri, İŞİD operasyonları bahanesiyle ihtiyaç duyulan vekil güç YPG ve katil devlet İsrail’in kirli oyunları karşısında sessiz sedasız yapılan harekât hazırlıklarını son derece kıymetli buluyorum.
Her an bir harekât başlatılabileceğini umuyorum.
Suriye Arap Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Colani ile terörist Abdi arasında 10 Mart’ta imzalanan mutabakata sadık kalmayan; sürekli işi yokuşa sürerek zaman kazanmaya ve destekçilerine siyasal alan açmaya çalışan YPG’nin, İsrail Suriye ile İbrahim Anlaşması yapmadan masaya oturmayacağını artık tahmin etmeyen yoktur.
Suriye’de ABD askerlerine yönelik saldırıyı da bu çerçevede değerlendirmek gerekir. Bu saldırı, ABD’nin İŞİD bahanesiyle kiminle yol yürüyeceğine karar verme sürecinde bize umut veren bir gelişmedir.
Ayrıca katil devlet İsrail’in; İŞİD ve İran tehdidini canlı tutarak, YPG ve Dürzileri kullanıp bölgeyi kontrol altında tutmak ve “vaadedilmiş topraklar” hedefine ulaşmak için her şeyi yapmaya devam edeceğini de unutmamak gerekir.
Ne yapmak lazım?
Adalet ve kudret kılıcımız Zülfikâr ile,
geri dönmeyen aslan Haydar-ı Kerrâr kararlılığıyla buna müsaade etmeyeceğimizi göstermemiz gerekir.
Türkiye’nin Suriye’de askerî yığınak yaparak hazırlığını tamamladığını düşünüyorum.
İslam’ın ve o bölgenin Mücteba’sı, yani seçilmiş ve beğenilmiş askeri Mehmetçik;
Zinnûreyn Hz. Osman ahlakıyla,
Hakk’ı bâtıldan ayıran Faruk Hz. Ömer adaletiyle,
Hz. Ali cesaretiyle,
Hz. Ebubekir gibi dosdoğru durarak;
Allah’ın razı olduğu Ali Mürteza misali huzur sağlayan bir güç olarak,
tarihin kendisine sunduğu bu fırsatın gereğini daha fazla geciktirmeden yerine getirecektir inşallah.
22 Aralık tarihini bu anlamda çok kıymetli görüyorum.
Ya o tarihe kadar ne olduğu belirsiz yapılar ve ileri geri konuşanlar hizaya gelir,
ya da tarihin derin sayfalarına gömülüp kaybolur giderler.
“Hübbü’l-vatan mine’l-îmân”
Yani, vatan sevgisi imandandır.
Türküyle, Kürdüyle, Arabıyla, Romanıyla, Çerkez’iyle, Boşnak’ıyla;
al yıldızlı bayrağın altında onuruyla yaşayan Türk milletinin sabrının da bir yere kadar olduğunu bilin istedim.
