Türkiye’nin dört bir yanındaki sağlık çalışanları bölgede yaraları sarmak için afet noktalarına hareket etti. İstanbul İl Ambulans Servisi Başhekimliği Avrupa Komuta Kontrol Merkezi’nde görevli 600 personel ve 50 ambulans da hızla bölgeye gönderildi. Bölgede binlerce afetzedenin acısına ortak olan ve yarasına dokunan 112 Acil Sağlık ekibi meslektaşlarıyla görev değişimi yaparken İstanbul’a dönen ekipler, tanık oldukları hafızalarında yer eden, kimi zaman duygusal anlara neden olan o anları anlattı. Deprem sabahı ekip arkadaşları tarafından uyandırıldığını sanki ailesi enkaz altındaymışçasına hızla bölgeye hareket ettiğini söyleyen 12 yıllık acil tıp teknisyeni Fatih Ayçiçek şöyle konuştu: "Yol fiziki şartları çok kötüydü, yer yer sis ve kar yağışı hakimdi. Gaziantep Nurdağı bölgesine ulaşmaya çalıştık, bölgeye ilk gittiğimde çok ağır bir tabloyla karşılaştım. Elektrikler yoktu ve girdiğimiz ilçede neredeyse yıkılmamış bina yoktu. Açıkçası anlatmakta güçlük çekiyorum, duygularımızı bir kenara bırakarak, insanlara yardımcı olmaya çalıştık. Arama kurtarma ekipleri 23 yaşında bir kadın çıkarmıştı, babası başındaydı. Genel durumunun iyi olduğunu ifade ettik, babası ‘hemen götürün, kesinlikle gelmiyorum, içeride eşim, oğlum ve 2 tane torunum var, onların da kurtarılması gerekiyor’ dedi. Her şeye rağmen hasta yakınını yanımıza aldık. Nakil için Gaziantep’e çıkış yaptık, babası yolda zorla, enkazın başında indi.20 SAAT BOYUNCA İLETİŞİM KURULDUAyçiçek, “Gece saat 02.00 sularında başka bir enkaz alanına çıkış yaptık. Orada İspanya ekibinin çalışmalar yaptığını gördük. 20 saat boyunca iletişim kurabildiklerini söylediler. İçeriden 2 yaşlarında erkek ve 4 yaşlarında bir kız çocuğu ve annesi herhangi bir ezik ya da çizik olmadan sapa sağlam bir şekilde çıkardılar. Gerçekten o çocukları kurtardıktan sonra o kadar çok ağladılar, mutlu oldular ki ben o zaman gerçekten dünya insanlığı birçok şeyin önüne geçebilir, dünya olarak birbirimizin yaralarını sarabiliriz dedim. Bugün Türkiye’de, yarın başka bir yerde biz de görev yapabiliriz. İspanyol ekibi Türk bayrağını hatıra olarak istedi, ‘Türk bayrağı ile bizim bayrağımızı değiştirebilir miyiz’ dediler, tabi ki dedim. O şekilde armalarımız da değiştirdik. Yola çıktığımda sanki benim annem, babam, kardeşim, arkadaşlarım, evladım enkazın altında kalmış gibi gittik. Oradaki insanların bize çaresiz gözlerle bakışı, yardım isteyişi gözümün önünden hiçbir şekilde gitmiyor. Ben bütün bu yaralarımızı milletçe sarabileceğimizi düşünüyorum.” 112 ekipleri anlattı
